Problem z gwiazdkowaniem na portalu "Lubimy czytać", czyli garść mętnych tłumaczeń

Przypadkowy fragment naszej za małej biblioteczki

Od jakiegoś czasu blog leży odłogiem, a ostatni wpis dotyczący książki jest sprzed trzech miesięcy. Równo. To kwartał... Napisałam to i dotarło, że to ogromnie dużo. Ćwierć roku! Czy to znaczy, że nie czytam?

Nie, absolutnie nie! Czytam!

Clarke'a czytam ("Pieśni dalekiej Ziemi" są po prostu wspaniałe, a "Wyspy na niebie" trącą myszką, ale niewątpliwie już wtedy pan Clarke miał dar do zakończeń), Strugackich czytam (Pierec, Kandyd i ich Las kupili mnie zupełnie i wiem, że to taka lektura, do której się wraca), polskie młode pisarki czytam (są naprawdę zachwycające! I "Redlum" Kasi Rupiewicz – tak znamy się, ale od niedawna i to naprawdę nie ma znaczenia – i "Asystenta czarodziejki" Aleksandry Janusz – też się zresztą znamy choć nie osobiście, a z NaNoForum – polecam z całego serca: rozrywka na poziomie, bohaterowie wiarygodni i do polubienia, a do tego nic nie wzbudziło moich wątpliwości w trakcie lektury). Ponadto pożarłam cienką książeczkę z morskim tłem, czyli "Rejs na koniec świata" Andrzeja Kuczery, znalezioną wśród rodzinnych pamiątek, siódmy tom przygód smoka Temeraire'a (niestety coś sprawia, że mój odbiór głównego bohatera mocno się zmienił na minus, choć ogarniam drogę jego przemiany) i pierwszy tom powieści R. Scotta Bakkera "Mrok, który nas poprzedza".

Ta ostatnia pozycja ostatecznie przekonała mnie, że nie potrafię się dogadać z gwiazdkowaniem na popularnym portalu dotyczącym książek – "Lubimy czytać". Od razu zaznaczę (gdyby ktoś próbował mieć wątpliwości), że idea portalu ogromnie mi się podoba (gdyby się nie podobała, nie zakładałabym konta). Mogę sobie dzięki niemu grupować przeczytane książki, podglądać, co myślą o nich inni czytelnicy, kierować się gustami znajomych, których sympatie i preferencje są mi znane, a przede wszystkim układam się tam z własnym odbiorem, tworząc krótkie opinie o przeczytanych utworach. I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie te gwiazdki. A właściwie nawet nie tyle gwiazdki, a określenia, które im towarzyszą. 

"Beznadziejna" – "bardzo słaba" – "słaba" – "może być" – "przeciętna" – "dobra" – "bardzo dobra" – "rewelacyjna" – "wybitna" – "arcydzieło".

Naprawdę? No przecież nie! Przecież to, że w moim rankingu coś jest słabe nie znaczy bynajmniej, że jest takie w rzeczywistości, a więc dla każdego. To, że mnie się nie podobało oznacza tylko tyle, że MNIE się nie podobało. Jeśli ktoś ma podobny gust do mojego może przypuszczać, że daną książkę odbierze podobnie i tyle. Teoretycznie mogłabym się nie przejmować nazwami, ale nie potrafię. Widzę je i odrzuca mnie ich arbitralność – to że zdają się głosić prawdę absolutną. Mimo dwuletnich prób niezwracania na nie uwagi nie jestem w stanie zapomnieć o słowach, które ktoś uczynił definicją ilości gwiazdek. Nie wiedzieć czemu nie jestem też w stanie po prostu odpuścić sobie gwiazdkowania. Niech będzie, że to moja słabość – jeśli wchodzę w jakąś społeczność mam przymus stosowania się do jej zasad. Na domiar złego jakiś czas temu zarejestrowałam się także na portalu Goodreads.com i zobaczyłam, że da się inaczej – "nie podobała mi się/nie lubię" – "była w porządku" – "podobała mi się/lubię" – "bardzo mi się podobała/bardzo lubię" – "była wspaniała". To całkowicie położyło moją wiarę w to, że dogadam się z gwiazdkami LC. 

Zatem niniejszym ogłaszam – najbardziej sama dla siebie, bo w sumie kogo jeszcze mogłoby to interesować – moją własną interpretację gwiazdek na portalu "Lubimy czytać":

Dwie gwiazdki – nie lubię/nie podoba mi się;

cztery gwiazdki – doceniam, ale nie lubię;

sześć gwiazdek – lubię/podoba mi się/miałam uciechę przy czytaniu;

osiem gwiazdek – bardzo lubię/podoba mi się/miałam mnóstwo uciechy przy czytaniu;

dziesięć gwiazdek – absolutny hit w moim prywatnym rankingu.

A teraz wracam do lektury "Stulatka, który wyskoczył przez okno i zniknął" Jonasa Jonassona, bo uznałam, że czas wrócić do ogarniania wyzwań czytelniczych, które podobnie jak blog porosły mchem. Spodziewajcie się niedługo notki! 

EDYCJA 25.09.2016:
Wytrzymałam z wymyśloną przeze mnie metodą gwiazdkowania może jakiś tydzień. I się poddałam kompletnie, a może wyzwoliłam ;) Nie daję gwiazdek na LC, usuwam te już wystawione (oczywiście książki zostają, znika tylko ocena punktowa).